1, 2, 3, 4, 5,

22-08-1993  tot heden ( 2014 )  Grillroom “ Piramide “

. . - . . -  . . . .  tot . . - . . -  . . . . Grillroom “ SAL-EM “

. . - . . -  . . . .  tot . . - . . -  . . . . Carmiel

. . - . . -  . . . .  tot . . - . . -  . . . .

. . - . . -  . . . .  tot . . - . . -  . . . . De Kruif ( 1980 )

. . - . . -  . . . .  tot . . - . . -  . . . .Slagerij Zwaard ( 1978, 1980 )

. . - . . -  . . . .  tot . . - . . -  . . . .Slagerij Kees van Toor ( 1932 )

1888 tot 1914 ?   Loodgieter Thomas van der Staay
In 1888, na 40 werkzame jaren, overlijdt vader Petrus Franciscus. De jongste nog levende zoon, Thomas, neemt dan het bedrijf over, moderniseert het, en heet vanaf dan loodgieter. Hij onderhoudt zijn moeder en twee oudere zusters. De oudste zuster sterft in 1891, op haar 36e. De moeder overlijdt in 1911 als zij 86 is, een geweldige leeftijd voor die tijd. Mogelijk was de andere dochter zwakzinnig, want haar broer laat haar in 1914 opnemen in ‘het gesticht te Delft’. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog woont Thomas van de Staay, loodgieter, ongehuwd, 52 jaar oud, nog altijd op Goudsteen 1.

1848 tot 1888   Koperslager Petrus Franciscus van der Staay
Van koperslager tot loodgieter
In 1848 koopt de koperslager Petrus Franciscus van de Staay met zijn vrouw Wilhelmina Josina Smeele het huis met werkplaats. Zij zijn dan ongeveer 25 jaar oud en waarschijnlijk pas getrouwd, omdat hun oudste kind, Franciscus Paulus, geboren wordt in 1850. Het groeiende gezin zal hier meer dan een halve eeuw blijven wonen. De oudste zoon is op zijn 19e ook koperslager. Hij werkt 11 jaar lang bij zijn vader in de zaak en gaat in 1880 het huis uit om voor zichzelf te beginnen. De tweede zoon Paulus Henricus (1852) woont na 1861 ‘Ter Hage’; hij is dan dus pas negen jaar oud en om een onbekende reden naar Den Haag gestuurd. De derde zoon Leonardus Petrus (1857) gaat op zijn 19e voor drie jaar naar Den Haag. Als hij terugkomt is hij spekslager van beroep. Hij woont daarna nog zes jaar thuis en vertrekt in 1885 ten slotte ‘ambtshalve’ definitief naar Den Haag. Soms bedoelde men met ‘ambtshalve’ dat een man onder de wapenen geroepen werd, sinds Napoleon begin 19e eeuw de dienstplicht invoerde. Dat is hier echter niet zeker. De vierde zoon Thomas Franciscus (1862) is op zijn 18e ook koperslager van beroep. De jongste zoon Henricus Petrus (1867) wordt slechts acht jaar oud. In 1855 en 1860 zijn er ook nog twee dochters geboren, Maria Geertruida en Arina Wilhelmina. In tegenstelling tot de jongens blijven zij hun leven lang ongetrouwd thuis wonen.

1828 tot 1848   Tuinier Hendrik Haring
Tuinier
Vanaf 1828 is bewoner de dan 48-jarige tuinier Hendrik Haring met zijn vrouw Maria Niveen. Voor dit beroep was de werkplaats niet direct nodig, behalve misschien als opslag van gereedschap. Tuinier kon in die tijd verschillende betekenissen hebben. Hij kon zelfstandig tuinder zijn, dus met inkomsten uit een eigen tuin, hij kon zelfstandig hovenier zijn, of hij kon tuinman in loondienst zijn. Misschien is het paar laat getrouwd, want zij hebben slechts twee jonge kinderen, Maria (6) en Helena (2). Verder woont zijn schoonmoeder bij hen in en een dienstbode. Dit gezin blijft er 20 jaar wonen. In 1841 overlijden zowel Hendriks schoonmoeder als zijn jongste dochter Helena, die dan 15 is. Wanneer in 1848 kostwinner Hendrik zelf overlijdt, verhuizen de beide Maria’s, moeder en dochter Haring, naar elders.

1827 tot 1828   Hermanus Fokker beroep onbekend
In 1827 woont er slechts korte tijd Hermanus Fokker uit Den Haag, beroep onbekend. Hij trouwt met zijn dienstmeid Jannetje de Wit, welke (ook weer) uit Loosduinen afkomstig is. Dit gemengde huwelijk (hij was rooms, zij gereformeerd) houdt slechts een jaar stand. Zij verhuist naar Scheveningen, hij gaat terug naar Den Haag.

1810 tot 1827   Cornelis van der Valk beroep onbekend
In 1810 komen er nieuwe bewoners en dit is opnieuw een familie uit Loosduinen, namelijk Cornelis van de Valk (geboren in Loosduinen) en Gerritje de Bruin uit Maasland. Zijn beroep of bedrijf is niet bekend, maar ook zij hebben zowel een knecht als een meid in huis, dus in elk geval oefent ook Cornelis een beroep aan huis uit in de werkplaats, net als zijn voorgangers. Hij was niet zelf eigenaar van het huis, maar een familielid van hem, Jacob van de Valk en later ene Jan van de Valk uit Leiden. Met het echtpaar mee komt knecht Daniel van de Valk, drie jaar later komt knecht Gerrit van de Valk in zijn plaats en nog weer enige jaren later komt de meid Debora van de Valk bij hen werken, allen uit Loosduinen. Zo hielp men familie aan een baan en onderdak. In de 17 Maassluise jaren worden er vijf kinderen in het gezin geboren.

1799 tot 1810   Twijnerij Jan van der Gaag
En zo is in 1799 Jan van der Gaag eigenaar van een eigen huis, werkplaats en goedlopend bedrijf. Dit stelt Jan in staat een huwelijk te sluiten met Jacomina den Boer en een gezin te stichten. Zijn nieuwbakken vrouw moet er wel vrede mee hebben dat haar schoonmoeder, Dina Zeylmans, weduwe van Frank van der Gaag, bij hen in huis komt wonen. De eerste vier kinderen worden - zoals wordt verwacht - naar de grootouders vernoemd: Dina (1799), Cornelis (1802), Frank (1804) en Betje (1806). Na 1810, wanneer zij inmiddels verhuisd zijn naar een ander bedrijfspand, komen er nog drie kinderen bij. Verder wonen er, zoals gebruikelijk, een meid en een knecht in

1778 tot 1799   Twijnerij Klaas Luyker 
Twijnerij
In 1778 komen Klaas Luyker en Marija Snijders met hun twee kinderen uit Loosduinen naar Maassluis. Klaas is ‘twijnder’ van beroep.Hij vestigt zich in dit pand en begint er een twijnerij. Het woord twijn heeft dezelfde basis als twee; twijnen is het dubbelen van draad, het ineen draaien van twee draden en dit is iets wat over het algemeen in kleine werkplaatsen gebeurde. Aanvankelijk komt het personeel, een meid en een knecht, ook uit Loosduinen, wellicht zijn zij beiden meegekomen met het gezin. In later jaren betrekt Klaas zijn personeel uit Maassluis of Maasland. Klaas en Marija blijven hier 20 jaar wonen, in 1782 en 1786 worden er nog twee kinderen geboren. In 1789 komt Jan van der Gaag als knecht bij hen in dienst. De samenwerking verloopt zo voorspoedig dat deze knecht het bedrijf na tien jaar overneemt.

1767 tot 1778   Bakkerij Cornelis Zuiderhoek
Bakkerij
In 1767 is hier de bakkerij gevestigd van Cornelis Zuiderhoek uit Nootdorp.
Zijn vrouw heet Cornelia de Vos en zij krijgen in tien jaar zeven kinderen, waarvan het laatste, zoontje Ridderus, in 1778 wordt geboren. Tevens woont er een meid in huis, voor het zware schoonmaakwerk van de bakkerij. Voor hulp bij het bakken en het rondbrengen van brood werd een knecht gehuurd, of, wanneer zij groot genoeg waren, de eigen kinderen ingezet. Het huishouden werd door de vrouw van de bakker bestierd. Alleen dienstbodes gingen wel eens naar de leveranciers toe, maar de winkels waar alle klanten zelf naartoe komen is meer iets uit de tweede helft van de 20e eeuw.

. . - . . -  . . . .  tot . . - . . -  . . . .

Deze gegevens van 1767 t/m 1914 zijn uit het boekje van de Historische Schetsen van en over Maassluis nr. 48 geschreven door Ineke Vink 'uitgegeven door de Historische Vereniging Maassluis'.