2, 4, 6, 8, 10, 12, 14,

  


Sept-2006 IMG_3577.jpg

 

 

. . - . . - . . . .    tot heden ( 2014 ) Woonhuis 

. . - . . - . . . .    tot. . - . . - . . . .    

. . - . . - . . . .    tot . . - . . - . . . .   Maarten Klein ( schoenwinkel en schoenmakerij ) jaren twintig (1921-1924 )

. . - . . - . . . .    tot. . - . . - . . . .  

Schakel 10-6-1937

  

 

Herinneringen aan Hoogstraat 12

Maarten Klein

Als kleinzoon van schoenmaker Maarten Klein en zijn vrouw Cornelia Vreugdenhil kwam ik in de jaren vijftig wel één keer in de maand bij hen op bezoek, meestal samen met mijn vader, die ook al Maarten Klein heette. Verjaardagen werden er royaal gevierd, met veel limonade, amandel- en saucijzenbroodjes. Al dat lekkers hadden we te danken aan het feit dat tante Jannie bij een banketbakker in Maassluis werkte. Op zulke dagen was de kamer meer dan vol: tante Jannie en tante Cock waren er, oom Bram en zijn vrouw tante Nellie, tante Jo en haar man Douwe, en dan natuurlijk de vele neefjes en nichtjes. Mijn oma liep af en aan om het iedereen naar de zin te maken. 

            Mijn opa had een ongelukkig been, vermoedelijk een gevolg van stuipen, die hij als kind gehad had. Hij liep altijd met een flinke stok of met een steun onder zijn oksel, een soort derde been. Zijn humeur had daar geenszins onder te lijden. Ik heb hem nooit anders dan opgewekt en vrolijk gekend. Zondags kleedde hij zich uiterst verzorgd, met een gouden zakhorloge en in zijn vestzak een gouden medaljon, waarin bruine, oeroude portretjes zaten van zijn vader en moeder. 

            Mijn grootvader en grootmoeder waren royale mensen, die hun voorspoed graag met kinderen en kleinkinderen deelden. Met mijn verjaardag brachten zij altijd mooie cadeaus mee, geen prullerige kleinigheden. De Maassluise Sinterklaas was een gulle baas, die voor iedereen, jong en oud, veel in zijn zak gestopt had. Op nieuwjaarsdag kreeg ik van mijn opa jarenlang een rijksdaalder, die ik tot mijn verdriet in de bus naar huis al weer bij mijn vader moest inleveren. Die was voor mijn spaarbankboekje, zei hij.

            Het pand waarin zij woonden, vond ik als kind al heel bijzonder. Het was nog helemaal in de oorspronkelijke, vermoedelijk 18e-eeuwse staat. Als je de winkeldeur doorliep, stond je eigenlijk al direct voor de toonbank. Het was een heerlijke, rommelige winkel, niet te vergelijken met de elegante schoenwinkels van tegenwoordig. Liep je langs de toonbank naar achteren, dan kwam je in de huiskamer, die een halve meter lager lag dan de winkel. Het geheel bood een tamelijk verwaarloosde indruk: het bruine behang was op heel wat plaatsen losgeraakt van de muur, stoelen, tafels en kleden waren beslist aan vervanging toe, maar daar dachten mijn grootouders duidelijk anders over. Wat nog bruikbaar was, werd niet weggedaan. Naast de huiskamerdeur hing een ingelijst portret van een jongeman met de tekst: ‘Jong gestorven, vroeg bij God’. 

 
De schoenwinkel van Maarten Klein in 1952 of 1953
In de deur opening staan mijn vader en grootvader
met v.l.n.r. Martin Rijpsma zoon van tante Jo, Marjo Klein, zoon van oom Bram en mijzelf.
Op het trapje mijn nichtje Magda Rijpsma en op de rug Tante Nelly de vrouw van Bram

 

 


zittend op het trapje voor de kleine kerk :
v.l.n.r. tante Cock, oom Bram, tante Jannie, tante Jo, en Maarten Klein

           Terug naar de winkel. Als je die binnenkwam, zag je aan de linkerkant een iets verhoogde deur –met een trapje ervoor- waarachter zich een lange trap naar de zolder bevond, het slaapdomein van de familie.  Als ik kwam logeren, mocht ik daar ook slapen. Tussen die zolderdeur en de deur naar de huiskamer bevond zich een trap naar beneden, naar de keuken en naar de schoenmakerij van mijn grootvader. De maaltijden werden dus ondergronds genuttigd en schoenen en laarzen werden nog dieper onder de grond gerepareerd. Verder was er ondergronds een donker hok zonder verlichting: het toilet. Nou ja, zoiets. Van een badkamer kan ik me eigenlijk niets herinneren.

            Wat ik me nog wel levendig kan herinneren zijn de zondagmiddagen. Die werden van twee tot vier gedomineerd door operamuziek. De radio werd afgestemd op Brussel en na de openingstune, het Soldatenkoor uit Faust, dat door tante Jannie en tante Cock veelal luidkeels werd meegezongen, luisterde men naar aria’s en koren uit alle grote opera’s. Met Callas, Mario del Monaco en vele anderen heb ik toen kennisgemaakt. Mijn tantes hebben die liefde voor de opera hun leven lang behouden en maakten later graag reizen naar Verona en Milaan, om daar Aïda of Madame Butterfly te horen. 

            Als het tijd was om weer naar huis te gaan, liepen mijn vader en ik naar de bushalte bij de haven. De bus reed door de Hoogstraat langs het pand van mijn grootouders, die zich voor hun huis opgesteld hadden en zwaaiden tot we uit het zicht verdwenen waren. 

            Later, veel later, heeft mijn opa, glimmend van trots, mij nog verteld van zijn succes als schoenmaker. Hij had in de jaren dertig zelf laarzen gemaakt, speciaal voor zeelieden. Hij had ze buiten gehangen. Het eerste paar was al heel gauw verkocht en vele andere volgden, reclame was niet nodig. Iedereen wilde die prachtige, degelijke laarzen van Maarten Klein hebben. 

            Alles van waarde is weerloos, zo ook Hoogstraat 12. In de jaren zeventig van de vorige eeuw is dat unieke pandje gesloopt. Maar de herinnering aan de gezelligheid en gulheid van mijn grootouders en hun kinderen blijft onuitwisbaar in mijn geheugen.
 
Dit is een artikel uit het boekje 3 van de Historische vereninging.

 

 

 Google Earth 2006

 

Hallo bezoeker van mijn website.

Ik zal me even voorstellen:

Ik ben Ria van der Meer-Warnaar en ik ben geboren en nog steeds woonachtig aan de mooie Groen van Prinstererkade. Vandaar heb ik interesse heb in alles wat over deze straat is te vinden en van het oude centrum van Maassluis.

Tijdens gesprekken is vaak de discussie over welke winkel waar zit in de binnenstad en welke ervoor gevestigd was, vandaar heb ik het plan gevat om daar een overzicht van te maken. Aangezien dat niet uit m’n hoofd gaat hebben mijn man en ik alle winkels uit de binnenstad op de foto gezet. Daaronder ga ik dan de bedrijven zetten die daar zitten en hebben gezeten.

Als u mij wilt helpen om dit zo compleet mogelijk te maken heb ik een aantal vragen aan u.

Als ik meer gegevens heb ga ik deze op mijn website www.zomaar-maassluis.nl plaatsen, zodat iedereen ervan kan mee genieten.

Mijn vragen aan u zijn dan ook de volgende :

- Wat is de officiële naam van uw bedrijf ?
- Op welke datum bent u uw bedrijf gestart ?
- Sinds wanneer bent u op deze locatie gevestigd ?
- Heeft u een visite kaartje of advertentie van uw bedrijf graag met de datum erbij?
- Een vermelding naar uw eigen website kan daar natuurlijk ook staan.
- Als u het leuk vind mag u een stukje schrijven over uw bedrijf dat ik erbij kan
plaatsen.
- Heeft u soms ook nog advertenties o.i.d. van uw bedrijf uit de begin periode ?
- Weet u welke bedrijven er voor u in dit pand hebben gezeten?
- Weet u daar ook datums van ?
- Heeft u daar misschien nog gegevens of foto’s o.i.d van ?
- u snapt het waarschijnlijk al, ik ben met alles blij.
- Heeft u misschien gegevens of foto’s van de Groen van Prinstererkade of het oude Centrum zodat ik mijn websites daarover nog meer kan uitbreiden ?

De foto’s en documenten kunnen we inscannen zodat u gewoon uw eigen spullen kan behouden, indien gewenst zetten we de bron vermelding erbij op het internet.

Heeft u het al digitaal dan kan u het opsturen naar Ria@acvdmeer.nl ook met vragen kunt u mij altijd mailen.

 

Al deze foto's zijn eigendom van A.C. van der Meer Consultancy, zie de voorwaarden bij  © Copyright.
Heeft u aanvullende informatie voor bij de foto's laat het ons weten.
mail dan naar info@zomaar-maassluis.nl